رشد ۳ تا ۶ درصدی سرطان در ایران | گیلان، اصفهان و سمنان بیشترین درگیری را با سرطان دارند
تاریخ انتشار: ۳ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۷۳۶۴۴
به گرارش همشهری آنلاین به نقل از ایلنا، محمد اسماعیل اکبری درباره شایع‌ترین سرطان‌ها در کشور گفت: شایع‌ترین سرطان در ایران بین زنان و مردان یعنی مابین هر دو جنس، سرطان پستان است، یعنی این سرطان نه‌تنها در خانم‌ها بلکه بین مردان هم از همه بیشتر شیوع دارد؛ پس از آن، سرطان پوست دومین، معده سومین، روده بزرگ چهارمین و مثانه پنجمین سرطان‌های رایج در ایران هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
فوق تخصص جراحی غدد و سرطان افزود: سرطان‌ها در کشور ما هنوز در مقایسه با کشورهای غربی زیاد نیست و حدود یک‌چهارم و برخی اوقات یک‌پنجم یک کشور غربی سرطان داریم. تقریباً در کشور ما ۱۵۰ نفر به ازای هر صد هزار نفر در طول سال سرطان می‌گیرند. این عدد در کشورهای غربی به ۶۰۰ نفر هم می‌رسد. به‌طورکلی میزان بروز سرطان در کشور ما حدود یک‌چهارم کشورهای غربی است.
او در ادامه گفت: طبیعتاً موارد ابتلا به سرطان‌ها در کشور ما از کشورهای شرقی و آفریقایی بیشتر است؛ اما اتفاق مهم، روند رو به رشد سرطان در کشور ماست؛ یعنی باوجوداینکه اکنون میزان سرطان در کشور ما بالا نیست، به این دلیل که سرطان در سنین بالا رخ می‌دهد، این بیماری در کشور روند صعودی دارد. کودکانی که زیر ۱۲ سال هستند، ۲.۵ درصد تعداد بیماران سرطانی را تشکیل می‌دهند و ۹۷ درصد سرطان‌ها مربوط به بالغین است. از میان بالغین افراد بالای شصت سال بیشترین تعداد مبتلایان به سرطان‌های مختلف را تشکیل می‌دهند.
او افزود: اتفاقی که رخ‌داده این است که به دلیل اینکه سن جامعه ما در حال بالا رفتن است و تعداد سالمندان بیشتر می‌شود و در حقیقت سالخوردگی جمعیت در حال بروز است، رشد سرطان در کشور ما بسیار بالاتر از همان کشورهای غربی است که الان از ما بیشتر سرطان دارند.
این استاد دانشگاه گفت: در حدود پنج سال پیش، قریب به ۶.۵ درصد مردم کشور بالای ۶۰ سال بودند اما این نسبت در حال حاضر به ۱۰.۵ درصد رسیده است. در برخی از استانها نسبت افراد سالمند از ۱۴ درصد هم بیشتر است. مفهوم این مسئله این است که سرطان در این استانها ناگهان بیش از دو برابر شده است. در غالب کشورهای آمریکای شمالی، روند سرطان‌ها در حال ثبوت است و بسیاری از سرطان‌ها هرسال نرخ ثابتی دارند؛ اما برای ما در سال بین ۳ تا ۶ درصد رشد می‌کند و علت این پدیده، پیری و سالخوردگی جامعه است.
رئیس مرکز تحقیقات سرطان، مهم‌ترین چالش درمان سرطان در ایران را هزینه‌تراشی برای بیماران دانست و افزود: برخی با روش‌های غیرعلمی و شبه‌علمی، پروپاگانداهای تبلیغاتی و بهره‌گیری از رسانه‌های مجازی مردم را اذیت می‌کنند. حق نداریم هر کاری انجام دهیم. داروها باید هزینه-اثربخشی داشته باشند.
اکبری گفت: اگر من روشی را پیاده کنم و عکس و آزمایشی بگیرم که با آن عکس و آزمایش نتوانم سه تا چهار ماه به طول عمر بیمارم بیفزایم، خلاف کرده‌ام. این امر در غالب کشورهای غربی اتفاق نمی‌افتد. در ایران هرسال بیش از سه هزار میلیارد تومان پول برای دارو مصرف می‌شود که طول عمری برای بیماران به همراه ندارد؛ بنابراین چیزی که من را نگران می‌کند، تقاضای القایی عرضه‌کننده و مقوله تعارض منافع در کشور ماست.
او افزود: کشورهای دیگر شاخصه‌ها و مؤلفه‌های روشنی دارند و به استناد شاخص‌ها پول‌هایی که به آن تخصیص داده‌اند را هزینه می‌کنند، اما در کشور ما، غالباً اساس کار سلیقه است. کمتر از یک هفته است که دستورالعملی در مورد تشخیص و درمان سرطان پستان از طرف وزارت محترم بهداشت صادر شد که بنده با استدلالات علمی آن را رد کردم و مهم‌ترین دلیل رد این مسئله همین موضوع است.
اکبری گفت: حق نداریم هر کاری که به ذهنمان می‌رسد انجام دهیم. باید کارمان حتماً مفید به‌فایده بیمار باشد و به درد او بخورد؛ چنین چیزی علم بیشتری می‌طلبد. اینکه صرفاً از راهنمای بالینی یک کشور دیگر تقلید سلیقه‌ای کنیم و تحقیق نکرده باشیم و ندانیم چه‌کاری خوب است، کار بسیار غلطی است. بنابراین مهم‌ترین چالش از نظر من تعارض منافع، تقاضای القایی وعدم کنترل علمی از سوی متولی سلامت است.
میزان رشد سرطان در استانهارئیس مرکز تحقیقات سرطان در ارتباط با وضعیت شیوع سرطان‌ها در استان‌های مختلف کشور افزود: قریب به ۲۰۰ نوع سرطان وجود دارد اما سرطان‌های شایع ۱۰ مورد اصلی آن است که ابتدا عرض کردم و بیشتر در ارتباط با این ده مورد بحث می‌شود. سرطان‌های دستگاه گوارش که معروف‌ترین آنها سرطان مری و معده هستند، در شمال ایران اعم از شمال غرب، شمال و شمال شرق، بیشتر است. به‌طوری‌که بین ۴۰ تا ۴۵ در صد هزار نفر در استان گلستان، مازندران، گیلان و اردبیل سرطان معده یا مری می‌گیرند.
او گفت: اما وقتی‌که به سمت جنوب کشور می‌آییم، این رقم به هفت درصد هزار نفر می‌رسد؛ یعنی این عدد از یک‌پنجم هم کمتر می‌شود. برخی سرطان‌ها مانند سرطان پستان که شایع‌ترین سرطان در ایران است، در برخی استانها که جوان‌تر هستند، مانند سیستان و بلوچستان، نصف استان‌هایی است که سالمندتر هستند، مانند گیلان، اصفهان و سمنان. سرطان به سرطان وضعیت هر استان فرق دارد، برای مثال سرطان مثانه در جنوب غربی کشور ما بیشتر از مرکز کشور است، اما میزان ابتلا به سرطان پروستات در بین استانها تقریباً مشابه است.
مشاور عالی رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور در حوزه سلامت و پدافند زیستی، در ارتباط بااینکه آیا عواملی مانند آلودگی هوا می‌تواند موجب افزایش سرطان در کشور شود، گفت: آلودگی هوا جزو شاخص‌ها و مؤلفه‌های قطعی ایجاد سرطان است. پس هر جا که آلودگی هوا وجود دارد، احتمال بروز سرطان در آنجا بیشتر خواهد بود.
او در ادامه افزود: اما نکته دوم این است که هر متغیری که سرطان‌زایی ایجاد می‌کند، به‌صورت میانگین بین ۱۵ تا ۲۰ سال وقت می‌خواهد که ایجاد سرطان کند؛ یعنی آلودگی هوا جزو عوامل مؤثر در سرطان است، در سال ۲۰۱۳ رسماً به اثبات رسید و از سوی سازمان جهانی بهداشت اعلام شد؛ اما چیزی مانند آلودگی هوا به‌هرحال خودبه‌خود با بیماری قلبی و ریوی به افراد آسیب می‌زند؛ یعنی آلودگی هوا از نوزاد گرفته تا پیر را می‌تواند دچار عوارضی کند که منجر به ناتوانی یا مرگ شود و حتی فرصت به سرطان هم نرسد.
پرخرج‌ترین بیماری بشراکبری گفت: سرطان پرخرج‌ترین بیماری بشر است و وقتی کسی سرطان می‌گیرد، یک مشکل اجتماعی مهم پیدا می‌کند؛ یعنی خانواده می‌تواند بسیار متأثر شده و به‌نوعی از هم متلاشی شود. باید چند نفر دور یک مریض سرطانی بگردند و به‌نوعی همه گرفتار آن سرطان می‌شوند.
او در انتها افزود: انتظار من این است که وزارت بهداشت دقت نظر علمی در پیدایش سرطان و برنامه‌ریزی برای پیش‌گیری از بروز سرطان و کنترل درمان‌های نا به‌جا که در این کشور بیشتر از هر کشور دیگری که من می‌شناسم انجام می‌شود، صورت بدهد. مکانیسم‌هایی را باید در نظر بگیریم که دانشمندانی که این بیماری را در کشور درمان می‌کنند، این‌قدر غصه نخورند و گیر برخی از ساختارها و تشکیلات هزینه‌ساز برای ملت و دولت نباشند. وزارت بهداشت یک نظارت علمی دقیق و به‌روز بر نحوه درمان و به‌ویژه تشخیص بیماری در کشور در نظر بگیرد.
کد خبر 645215 برچسب‌ها استان مازندران وزارت بهداشت و درمان سرطان پروستات بیماری - سرطان ریه سرطان سینه استان سمنان سرطان روده استان گیلان استان گلستان سرطان استان سیستان و بلوچستان استان اردبیل سرطان معده استان اصفهانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: استان مازندران وزارت بهداشت و درمان سرطان پروستات بیماری سرطان ریه سرطان سینه استان سمنان سرطان روده استان گیلان استان گلستان سرطان استان سیستان و بلوچستان استان اردبیل سرطان معده استان اصفهان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۷۳۶۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مکمل خارجی و وارداتی نداریم | بیشترین تقلب در این مکمل‌هاست | روش های تشخیص مکمل اصل از تقلبی
همشهری آنلاین - مریم سرخوش: مکمل‌ها بازار پرمصرفی دارند و خیلی‌ها هم به دنبال برند خارجی محصولات مورد نظرشان هستند. شاید همین مساله هم باعث شده که سودجویان محصولات تقلبی را با نام برند خارجی به مشتریانشان عرضه می‌کنند و هزار و یک آسیب برای سلامت آنها رقم می‌زنند. همین چند روز پیش بود که معاونت غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی اراک از کشف ۲۲۰ قوطی مکمل ورزشی قاچاق و غیر مجاز در این شهر خبر داد.
پیشتر هم رئیس پلیس امنیت اقتصادی تهران بزرگ از کشف ۵۴۳ قوطی پودر و ۶۱۶۰ عدد قرص بدنسازی تقلبی و قاچاق در ساختمانی واقع در بازار تهران خبر داده بودند. آن هم در حالی که چند سالی می‌شود، تمام مکمل‌های موجود در کشور در کارخانه‌های داروسازی ایران تولید می‌شوند و تقریبا هیچ وارداتی برای این محصول در کشور وجود ندارد.
این نکته را سیدمحمد ناصری، دبیر سندیکای تولیدکنندگان مکمل ایران هم تأکید می‌کند و به همشهری آنلاین می‌گوید: اگر در داروخانه‌ها، محصولی را تحت عنوان برند خارجی عرضه می‌کنند، همان‌هایی هستند که تحت لیسانس و فرمولاسیون شرکت خارجی از سوی شرکت‌های داخلی تولید شده‌اند و ادعای تولید آن توسط شرکت خارجی در کشور دیگر مورد تأیید نیست.
او تأکید می‌کند که تنها مرکز معتبر برای عرضه این محصولات هم داروخانه‌ها هستند و اگر در محلی خارج از این اصناف عرضه شوند، قاچاق و فاقد اصالت خواهند بود.
وضعیت تولید مکمل در کشورناصری با بیان این که تولید مکمل‌ها در کشور از حدود سال 98رونق جدی‌تری گرفت، عنوان می‌کند: مکمل‌ها پروسه قیمت‌گذاری بهتری نسبت به دارو دارند و به همین دلیل بسیاری از شرکت‌های داروسازی به این سمت آمدند که در کنار محصولات دارویی مکمل‌ها را هم تولید کنند.
به گفته این فعال حوزه دارویی، ایران جزو کشورهایی است که تمام مکمل‌هایش در کارخانه‌های داروسازی تولید می‌شوند و چند شرکتی هم که هنوز تولید دارو ندارند، استانداردهایی که وزارت بهداشت از شرکت‌های دارویی مطالبه می‌کند را دارا هستند. این در حالی است که در سطح دنیا مکمل‌ها در سطح نزدیک‌تر به صنایع غذایی تولید می‌شوند.
محدودیت وارداتدبیر سندیکای تولیدکنندگان مکمل ایران درباره بازار واردات مکمل‌ها هم توضیح می‌دهد: رشد تولید مکمل‌ها در داخل کشور و همزمان محدودیت‌های منابع ارزی، وزارت بهداشت و وزارت صنعت و معدن را در این مسیر قرار داد که جلوی واردات مکمل‌ها را بگیرند. این تصمیم کاهش ارزبری برای کشور داشت چون تعداد زیادی از محصولات با وجود 10 تا 15تولیدکننده ضرورتی به واردات نداشتند.
خیلی‌ها در مراجعه به داروخانه، اصرار بر خرید محصول خارجی دارند اما نمی‌دانند که این محصولات خارجی را در کشور نداریم. به همین دلیل آن چیزی که در بسیاری موارد داروخانه‌ها به‌عنوان مکمل خارجی عرضه می‌کنند، همان محصولات تحت لیسانس است
او ادامه می‌دهد: البته این الگویی است که در کشورهای همسایه ایران هم وجود دارد. به جز واردات تعدادی از مکمل‌هایی که مربوط به برندهای معتبر دنیا هستند، آنها هم به سمت خودکفایی در تولید مکمل‌ها حرکت کرده‌اند. بر این اساس تقریبا هیچ واردات مکملی در کشور ما هم وجود ندارد.
داستان تولید مکملهاناصری با بیان این که مکمل‌ها شامل ویتامین‌ها، مواد معدنی، ترکیبات ویتامین‌ها و مواد معدنی با عصاره‌های گیاهی، آمینواسیدها و پروتئین‌ها هستند، بیان می‌کند: تولید این محصولات به 2 صورت انجام می‌گیرد؛ آنهایی که با دانش فنی و فرمولاسیون شرکت‌های داخلی تولید می‌شوند و گروه دوم هم تحت لیسانس و فرمولاسیون شرکت خارجی در حال تولید هستند. این محصولات هم همان برندی هستند که شرکت خارجی سازنده اولیه، ساخت و دانش فنی آن را به شرکت ایرانی منتقل کرده و درنهایت محصول با همان نام و برند خارجی تولید می‌شود.
البته به گفته این فعال حوزه دارو، واردات مواد اولیه مکمل‌ها همچنان انجام می‌شود و در این باره توضیح می‌دهد: همانقدر که در حوزه تولید محصولات آماده‌مصرف پیشرفت کرده‌ایم در حوزه مواداولیه مکمل‌ها پیشرفتی نداشتیم. در بسیاری موارد مولتی ویتامین مینرال که محصول تولیدشده یک شرکت ایرانی یا تحت لیسانس یک شرکت خارجی است، مواداولیه با احتمال زیاد وارداتی هستند.
ماجرای فروش خارجی‌ها در داروخانههااو درباره عرضه مکمل‌های خارجی در بازار مصرف هم می‌گوید: یکی از مشکلات این حوزه تقاضای مردم برای خرید مکمل‌های خارجی است که البته به فرهنگ مصرف کالای خارجی در مردم ایران مربوط می‌شود و فقط شامل مکمل‌ها نیست. مردم ما زمانی که می‌خواهند کفش هم بخرند، اگر پول کافی داشته باشند، ایرانی نمی‌خرند.
ناصری ادامه می‌دهد: این فرهنگ زمانی مشکل ایجاد می‌کند که فرد در مراجعه به داروخانه، اصرار بر خرید محصول خارجی دارد اما نمی‌داند که این محصولات خارجی را در کشور نداریم. به همین دلیل آن چیزی که در بسیاری موارد داروخانه‌ها به‌عنوان مکمل خارجی عرضه می‌کنند، همان محصولات تحت لیسانس است که تحت نام برند یک شرکت خارجی در داخل کشور تولید می‌شود. اما روی جعبه تمامی این محصولات، ساخت ایران قید شده است.
بیشترین تقلب در این مکملهاناصری درباره محصولات تقلبی موجود در بازار هم بیان می‌کند: بیشترین سهم قاچاق و تقلب در این محصولات درباره مکمل‌های ورزشی است که خارج از چرخه اصلی عرضه این محصولات یعنی داروخانه‌ها فروخته می‌شوند. این مکمل‌ها به‌صورت پودر تهیه می‌شوند و به تکنولوژی پیچیده برای ساخت هم نیاز ندارند.
تقاضا برای نمونه خارجی مکمل‌ها در کشور بالاست و به همین دلیل سودجویان به‌دنبال نمونه‌های تقلبی این مکمل‌ها در کشورهای همسایه هستند
او با بیان این که تخلفات درباره مکمل‌های ورزشی به‌دلیل مصرف از سوی جوان‌ها و اثربخشی برخی از آنها بیشتر است، عنوان می‌کند: آنها یک پودر پروتئینی قاچاق می‌خرند و آن را مؤثرتر می‌دانند اما آگاه نیستند که دلیل این اثربخشی، داروها و مواد نیروزای غیرمجازی است که به این پودرها اضافه شده، اما این اثربخشی جذابیت محصول را برای مصرف‌کننده بیشتر می‌کند
روش‌های تشخیص مکمل اصل از تقلبیدبیر سندیکای تولیدکنندگان مکمل ایران در پاسخ به این سؤال که آیا راهکاری برای تشخیص محصول تقلبی از اصل وجود دارد، به سه نکته اشاره می‌کند و می‌گوید: اول اینکه تمام محصولات ایرانی و تحت لیسانس که در کشور تولید می‌شوند در سامانه وزارت بهداشت از طریق برچسب اصالت قابل رهیابی هستند. نکته دوم اینکه عرضه مکمل‌ها شامل قرص، کپسول، قرص جوشان و پودرهای بدنسازی خارج از داروخانه ممنوع است و هر کدام از آنها اگر خارج از داروخانه خریداری شود فاقد اصالت است؛ یعنی براساس سیکل قانونی وارد یا تولید نشده است.
او درباره نکته سوم هم بیان می‌کند: داروخانه‌ها اجازه فروش اقلام قاچاق را ندارند و این کار یک تخلف بسیار جدی و با جرایم سنگین است. آنها اجازه ندارند حتی محصولی که از طریق چمدانی و مسافران وارد شده را عرضه کنند. نکته مهم اینکه بسیاری از محصولاتی که در سطح عرضه خارج از داروخانه‌ها فروخته می‌شوند، تقلبی هستند و از مجرای قانونی هم به کشور وارد نشده‌اند.
البته به تاکید ناصری، تقاضا برای نمونه خارجی مکمل‌ها در کشور بالاست و به همین دلیل سودجویان به‌دنبال نمونه‌های تقلبی این مکمل‌ها در کشورهای همسایه هستند.
ناصری تأکید می‌کند: اگر داروخانه‌ای اقدام به تحویل مکملی کند که برچسب اصالت وزارت بهداشت را نداشته باشد، این اقدام تخلف است اما مشکل اینجاست که هر قدر داروخانه‌ها می‌خواهند داروی مجاز عرضه کنند، مردم با وجود تقاضای بالا، آنها را به این سمت هل می‌دهند و این مشکل درباره سایر محصولات مثل داروها و لوازم بهداشتی‌ها هم وجود دارد. البته این تأیید چنین تخلفی از سوی داروخانه‌ها نیست.
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟